5. kunstenaar
In elk geval vanaf 1982 is Dolly een vrij man of beter een man met een vrij leven. Hij zal zowel in Londen als in Amsterdam zwart geklust te hebben bij vooral Video Techniques en VideoHeads. Hij was natuurlijk een bekwaam steward geweest, dus shoppen, schoonmaken en koken kon hij. Daarnaast levert hij hand- en spandiensten aan het videowerk zelf. Inclusief meewerken aan een pornovideo.
In het voorjaar 1983 is Charles Bennett zeker twee maanden op de woonboot en samen doen ze iets met een Deense productie in de galerie The Bank in de Haarlemmerstraat. Op een coke-gedreven avond denken ze dat ze er ƒ 800 samen voor krijgen. In werkelijkheid blijkt dat ƒ 200,-.
Omringd door allerlei kunstenaars wil ook Dolly kunstenaar worden. Maar ja, wat? Jack Moore zegt dat hij iets met videokunst moet gaan doen. Met Charles Bennett onderneemt hij daartoe een poging in bijvoorbeeld Lonesome Schoolboy uit 1982 een soort documentaire over het Londense leven en het politieoptreden van 1980. Andere video’s hebben soms hetzelfde bizarre karakter van kunstvideo’s uit die periode, zoals zijn The fish go on their holidays. Hij heeft ongetwijfeld leren monteren in Londen en Amsterdam, maar spannend is het allemaal niet. Amateuristisch, schokkerig opgenomen. Toch krijgt hij in december 1982 in The Bank in de Haarlemmerstraat een videotentoonstelling met de twee genoemde video’s plus een eerste versie van zijn postzegelkunst. De aanschaf van de lijsten en het materiaal om de zegels op te plakken was kostbaar maar door een gift van zijn vader27 kon hij er financieel tegen. Het festijn is natuurlijk ook op video gezet, maar die tapes zijn nog niet boven water.28
De video-richting is het niet, hoewel hij gefascineerd blijft. Maar wat dan? Charles Bennett kon goed tekenen, Philip Austin studeerde samen met zijn latere zakenpartner af als eerste lichting animators van de Londense kunstacademie, Alan Purnell had een tijdschrift en maakte (porno)foto’s, Bill Sayer was een begaafd kledingontwerper van kinky kleding, Lenny Robinson was een van de eerste vj’s in Heaven, Marc Andrews werd juist op dat moment een grote naam als dj, etcetera.
Dolly gaat zich in de loop van 1982 specialiseren in postzegelkunst. Van jongs af aan was hij al met filatelie bezig, net zoals een flink aantal mensen in de motorclub. Op de passagiersschepen waar hij gewerkt heeft, sprak hij mensen aan om hem postzegels van hun land te sturen.
Bij een langdurig verblijf op de Amsterdamse boot begin 1983 ontwierp Bennett op basis van een tekening die hij van Dolly had gemaakt een eigen postzegel en die noemen ze de Cinderella-zegel. Die tekening wordt ook verwerkt in meerdere postzegels.
Tekst loopt door onder afbeeldingen
De Cinderella-zegel gaat Dolly ook gebruiken om vrienden en kennissen uit te nodigen de zegel te bewerken. De bewerkte zegels zouden dan weer in een tentoonstelling gebruikt kunnen worden.
Dolly wordt lid van de Beroepsvereniging Beeldend Kunstenaars (BBK) wat toen volgens Dolly het voordeel had dat je een ziektekostenverzekering had.
Via de Deense Lilian Hedregaard, vriendin van de videograaf Tim de Groot, een van de weinige hetero’s in dit gezelschap,29 kan Dolly eind november 1983 een veertiendaagse tentoonstelling in Jorn Gallery in Kopenhagen openen. De Deense posterijen hadden daarna een tentoonstelling van veertig ingelijste werken en kochten twee werken ter waarde van £ 700,–. Een verdere tentoonstelling bij de Deense Bank van tien lijsten lag nog in het verschiet.30,31
Tekst loopt door onder afbeeldingen
En daar bleef het eigenlijk bij. Ondanks dat Dolly een stevige babbel had en probeerde via de BBK zijn werk te promoten, kwam hij er niet veel verder mee. De zin in een brief aan zijn ouders: ‘Through my stamps I will become rich and famus, Please try to except me as I am or I can never show my true self to you,32 is niet uitgekomen.
En eveneens aan zijn ouders:
I’m now a full member of the artists union, who give money help for equipment and materials. But I found out that its not realy the art that makes you an artist but the documentation. Lists of things you have done, idea’s you want to realise. So now more of my time is being spent on just that.33
Wat hij er wel aan heeft overgehouden is een volstrekte unieke brievenbus. Die werd ontworpen en uitgevoerd door Charlie Bennett. De bus zit nu in de collectie van IHLIA.
Tekst loopt door onder afbeeldingen
Ontwerp van Charles Bennet voor een eigen London pillar box die een van de ramen van de boot verving (B59F01-13 Stamps werk). Bennet werkt dit uit en op 6 oktober 1983 kan hij geplaatst worden
Dolly money
Bennett was ook betrokken bij een ander project van Dolly: zijn eigen geld. Ter gelegenheid van zijn 30ste verjaardag in 1984 wilde hij een soort geld aanbieden waarbij een briefje van de SwithanBank je recht gaf op een uur aandacht en tijd van Dolly.
In het eerste kwartaal van 1984 begint hij een filosofie op te zetten over nieuw geld.34 Tijd is geld maar ook: geld is tijd. Wat nou als we de 24 uren van een dag de maatstaf voor geld maken. Stel dat bij de geboorte van elke wereldburger een bankrekening wordt geopend. Elke 24 uur komen daar als krediet 24 bankbiljetten bij tot iemands dood. Mensen kunnen in de vorm van werk hun tijd geven aan anderen die daar dan met hun bankbiljetten mee zouden kunnen betalen. Wat de ontvanger met dat geld kan kopen anders dan tijd, is in (hasj)nevelen gehuld.
Om een jaar door te komen zouden er 8760 biljetten moeten worden gedrukt. Dat kan best een begrotelijk kunstproject worden. In september gaat hij dat verder uitwerken samen met Charles Bennett. Om het drukwerk betaalbaar te houden moet het uiteindelijk in een basiskleur met steunkleur worden gedrukt. Om de berg papier in bedwang te houden, wordt het uur dat hij weg gaat geven met een rubberstempel op het biljet gedrukt. De betaalbare stempel bevat dan het weg te geven uur van de dag en de dagaanduiding in 6 cijfers. Dus het uur van 20 tot 21 uur op 13 december 1984 wordt dan 20131284.
Hij vraagt aan zijn ouders op welk uur van de dag hij geboren is, zodat het eerste uur van zijn 30ste verjaardag een speciaal weg te geven uur wordt. Zijn moeder kan er niet meer van maken dan 12 uur ‘s middags.35
En dan gaat de kunstenaar Bennett aan de slag. De tussenfasen zitten ook in het archief.
Tekst loopt door onder afbeeldingen
Het zijn schetsen met pen ingetekend, gevolgd door een kleurenversie die het vanwege de kosten zeker niet gehaald heeft.
Tekst loopt door onder afbeelding
En dan voor- en achterkant van de uiteindelijke versie in blauw met een gele steunkleur:
2719821105 B03F02-12-X37 >> Father
28Zie logboek 1982-12-08 Dolly-Diary19780101-19840826-gelezen-v2.xlsx
29Tim de Groot maakt in 1990 en 1991 de verjaardagsvideo’s van Dolly
3019831003 B04F03-13-X65 >> Mother and Father
3119831125 B04F03-13-X81 >> Mother and Father
3219830624 B04F03-13-X23 >> Mother and Father
3319840113 B04F04-14-X94 >> Mother and Father
34Volgens B09F03-money.pdf, p39-46 is dit op 17 en 18 april 1984. Het logboek van die dagen meldt hier helemaal niks over
35B09F03-money p 21-22; overigens is ook haar geschreven Engels slecht